wim van lent
vandaag heb ik dan besloten om ook hier wat neer te zetten ik ben en was vele jaren bevriend geweest met richard van dijk ik kwam in kontakt met hem via mijn moeder hij had een korte verhouding met mijn moeder ik was toen 8 jaar mijn moeder was weduwe geworden in 1965 en was met zes kinderen achter gebleven het kontakt tussen mijn moeder was ontstaan in het wilhelmina park tegen over zijn woning waar hij toen woonde .het heeft niet lang geduurt de relatie tussen hen beide maar kontakt bleef wel bestaan hij heeft zelf van mijn moeder een bankstel gekregen een tafel stoelen en nog veel meer .hij heeft die jaren lang gekoestert ook en heeft meerder malen het bankstel laten overkleden hij kon en wou er geen afstand van doen het was immers van me moeder zei hij het zal altijd bij me blijven zolang ik leef .mij broer Peter van lent is toen voor hem kleine boodschapen gaan doen ondere ander verf en zo maar dat was helemaal stuk gelopen om dat mijn broer in het wilhelmina park een bloem stuk had gemaakt Richard kon daar niet tegen en zei hem nu hoe jij niet meer bij mij te komen ik zal je broer Wim vragen of hij voor mij wilt gaan boodschapen doen en zo ben ik dan bij hem terecht gekomen ik was dus toen acht jaar en voor iedere boodschap die ik deed kreeg ik toen een gulden en dat was veel voor een jongen van mij leeftijd toen dus je begrijpt wel dat ik toen bijna iederen bij heb op de vloer kwam en zo zijn vele jaren door gelopen ook .op een dag zei richard ik ga een brommer kopen dus ik ging mee een werd een rode kapiteinmobilet maar de kleur stond hem niet aan dus wij gingen de volgende dag zijn brommer hemelsblauw schilderen dat was me wat een nieuwe brommer een dag oud met de hand samen en dat was heel leuk vele jaren ging ik achterop met hem rijden de natuur in want hij wilde tuurlijk inspiratie op doen om te kunnen schilderen en onder tussen kon ik dan met zijn brommer rijden wat toen echt niet mocht ik was in middels 15 jaar .overal ging en mocht ik met hem mee ik heb veel gezien en meegemaakt .we gingen vaak naar de rauwbraken toe en naar een groot huis meer een oude grote villa zal ik maar zeggen meestal op een zondag tuurlijk met de brommer er heen .richard was echt wel een uitzonderlijke man moet ik zeggen beetje terug getrokken in zijn wereld .maar ik kwam heel graag bij hem en we hadden altijd wel iets om over te praten zeker toen ik wat ouder werd en tuurlijk ook volwassen werd .de gesprekken gingen dan vaak ook over het leven en wat ik er mee ging doen en hoe en waarom ik anders was ook dat was toen voor mij ook niet gemakkelijk ik zou immers nooit gaan trouwen .want ik koos voor het andere leven en Richard gaf me de steun die ik toen zo nodig had hij heeft er nooit een punt van gemaakt dat ik anders was integen deel zelf hij vroeg me er allles over ook .ik dacht toen echt ik zal wel niet meer bij hem mogen komen maar niets van dat al .hij vond allemaal ok .toen ik 20 jaar werd heeft hij een levens groot schilderij van me gemaakt geheel met rembrand verf ik zou het later van hem krijgen helaas weet niemand waar het is .er is zo veel dat ik nog kan vertellen maar omdat allemaal weer op te halen valt ook nie mee .hij heeft ook een tijd nog in de boerderij in de haseltstraat gezeten en heel mooie tijd was dat voor mij toen veel gezien gelachen .en gewerkt daar later moest hij daar weg van de gemeente. maar de jaren vlogen verder en richard verdiende toen niet veel met schilderen en de meeste schilderijen gingen naar de gemeente toe toen of elders alles wat hij heeft gemaakt ken ik ook van zijn werk ik moets immers vaak de omlijsting maken voor heel veel van zijn werk toen en meestal in grijs kleur dus ik had altijd wel wat te doen bij hem .als het mooi weer was gingen we weer op stap fotos maken van mij in de natuur jammer dat ik niets er van heb want er was veel gemaakt ook .we hebben ook samen voor karneval een heel grote fles gemaakt van hout bij zijn broer die had toen een wijn winkel en daar hebben wij samen ook nog twee flessen wijn begraven diep in de grond om de plaats bij zijn broer langs het huis met de bedoeling om die later op te graven jammer is er ook niet meer van gekomen .maar goed voorlopig ga ik nu weer even stoppen hier en zal de volgende keer hier weer wat op plaatsen .
wim van lent
vandaag heb ik dan besloten om ook hier wat neer te zetten ik ben en was vele jaren bevriend geweest met richard van dijk ik kwam in kontakt met hem via mijn moeder hij had een korte verhouding met mijn moeder ik was toen 8 jaar mijn moeder was weduwe geworden in 1965 en was met zes kinderen achter gebleven het kontakt tussen mijn moeder was ontstaan in het wilhelmina park tegen over zijn woning waar hij toen woonde .het heeft niet lang geduurt de relatie tussen hen beide maar kontakt bleef wel bestaan hij heeft zelf van mijn moeder een bankstel gekregen een tafel stoelen en nog veel meer .hij heeft die jaren lang gekoestert ook en heeft meerder malen het bankstel laten overkleden hij kon en wou er geen afstand van doen het was immers van me moeder zei hij het zal altijd bij me blijven zolang ik leef .mij broer Peter van lent is toen voor hem kleine boodschapen gaan doen ondere ander verf en zo maar dat was helemaal stuk gelopen om dat mijn broer in het wilhelmina park een bloem stuk had gemaakt Richard kon daar niet tegen en zei hem nu hoe jij niet meer bij mij te komen ik zal je broer Wim vragen of hij voor mij wilt gaan boodschapen doen en zo ben ik dan bij hem terecht gekomen ik was dus toen acht jaar en voor iedere boodschap die ik deed kreeg ik toen een gulden en dat was veel voor een jongen van mij leeftijd toen dus je begrijpt wel dat ik toen bijna iederen bij heb op de vloer kwam en zo zijn vele jaren door gelopen ook .op een dag zei richard ik ga een brommer kopen dus ik ging mee een werd een rode kapiteinmobilet maar de kleur stond hem niet aan dus wij gingen de volgende dag zijn brommer hemelsblauw schilderen dat was me wat een nieuwe brommer een dag oud met de hand samen en dat was heel leuk vele jaren ging ik achterop met hem rijden de natuur in want hij wilde tuurlijk inspiratie op doen om te kunnen schilderen en onder tussen kon ik dan met zijn brommer rijden wat toen echt niet mocht ik was in middels 15 jaar .overal ging en mocht ik met hem mee ik heb veel gezien en meegemaakt .we gingen vaak naar de rauwbraken toe en naar een groot huis meer een oude grote villa zal ik maar zeggen meestal op een zondag tuurlijk met de brommer er heen .richard was echt wel een uitzonderlijke man moet ik zeggen beetje terug getrokken in zijn wereld .maar ik kwam heel graag bij hem en we hadden altijd wel iets om over te praten zeker toen ik wat ouder werd en tuurlijk ook volwassen werd .de gesprekken gingen dan vaak ook over het leven en wat ik er mee ging doen en hoe en waarom ik anders was ook dat was toen voor mij ook niet gemakkelijk ik zou immers nooit gaan trouwen .want ik koos voor het andere leven en Richard gaf me de steun die ik toen zo nodig had hij heeft er nooit een punt van gemaakt dat ik anders was integen deel zelf hij vroeg me er allles over ook .ik dacht toen echt ik zal wel niet meer bij hem mogen komen maar niets van dat al .hij vond allemaal ok .toen ik 20 jaar werd heeft hij een levens groot schilderij van me gemaakt geheel met rembrand verf ik zou het later van hem krijgen helaas weet niemand waar het is .er is zo veel dat ik nog kan vertellen maar omdat allemaal weer op te halen valt ook nie mee .hij heeft ook een tijd nog in de boerderij in de haseltstraat gezeten en heel mooie tijd was dat voor mij toen veel gezien gelachen .en gewerkt daar later moest hij daar weg van de gemeente. maar de jaren vlogen verder en richard verdiende toen niet veel met schilderen en de meeste schilderijen gingen naar de gemeente toe toen of elders alles wat hij heeft gemaakt ken ik ook van zijn werk ik moets immers vaak de omlijsting maken voor heel veel van zijn werk toen en meestal in grijs kleur dus ik had altijd wel wat te doen bij hem .als het mooi weer was gingen we weer op stap fotos maken van mij in de natuur jammer dat ik niets er van heb want er was veel gemaakt ook .we hebben ook samen voor karneval een heel grote fles gemaakt van hout bij zijn broer die had toen een wijn winkel en daar hebben wij samen ook nog twee flessen wijn begraven diep in de grond om de plaats bij zijn broer langs het huis met de bedoeling om die later op te graven jammer is er ook niet meer van gekomen .maar goed voorlopig ga ik nu weer even stoppen hier en zal de volgende keer hier weer wat op plaatsen .